یکی از نگرانی زوجین در زمان حاملگی همان رابطه جنسی در دوره بارداری به ویژه در ماه های اولیه می باشد. همچنین اکثر پدران و مادران بر این باور هستند که رابطه جنسی در این دوران خطرناک است. اما طبق نظریه پزشکان، مادرانی که در شرایط بارداری پرخطر نباشند قطعا بدون هیچ نگرانی می توانند با همسر خود طی 9 ماه حاملگی رابطه جنسی برقرار کنند. زیرا آمیزش جنسی در این دوران از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین این کار برای جنین و مادر هیچ ضرری نداشته و علاوه بر افزایش سلامت مادر و جنین به حفظ انسجام و صمیمیت خانوادگی هم کمک می کند.
رابطه جنسی در دوره بارداری چگونه است؟
رابطه جنسی در دوره بارداری و سوالات مربوط به آن برای والدین حائز اهمیت می باشد. زیرا تغییرات عمده ای در زندگی زناشویی آنها ایجاد می شود و زن باردار بایستی از این تغییرات در دوران حاملگی آگاهی داشته باشد. بدن برخی از بانوان نیز به خاطر افزایش میزان هورمون های این دوران همچون استروژن و پروژسترون و افزایش جریان خون در اندام تناسلی و سینه ها نسبت به گذشته حساس تر و تحریک پذیرتر می شوند.
همچنین برخی دیگر در این دوران نخستین ارگاسم خود را تجربه می کنند و بعضی مواقع چندین بار به ارگاسم می رسند. البته دلیل چنین امری افزایش جریان خون، تحریک مستقیم کلیتوریس یا استفاده از روش های متفاوت است. بنابراین آمیزش جنسی در دوران بارداری به سه دسته زیر تقسیم می شود.
رابطه جنسی در سه ماهه اول بارداری
بانوان با برقراری رابطه جنسی در دوره بارداری و نخستین ماه های آن تغییرات زیادی را تجربه می کنند. البته میل به آمیزش جنسی را درسه ماهه اول بارداری در زنان کاهش داده که دلایل مختلفی دارد. بنابراین از مهم ترین دلایل تاثیرگذار بر رابطه جنسی در سه ماهه اول بارداری می توان به موارد زیر اشاره کرد.
- احساس خستگی زیاد به علت رشد جنین در رحم مادر
- احساس درد در پستان ها مانند دوران قبل از قاعدگی (پستان ها رشد می کنند تا برای پروسه شیردهی آماده شوند)
- تمایل شدید به ایجاد رابطه جنسی و وجود عوارض بارداری که به زن باردار اجازه نمی دهد رابطه برقرار کند. پس زن حامله باید به ندای بدن خود گوش فرا دهد.
رابطه جنسی در سه ماهه دوم بارداری
پایان تهوع و بازگشت انرژی از علائم بارز در سه ماهه اول بارداری است. همچنین هورمون ها باعث هر چه درخشان تر شدن مو و پوست زن باردار شده و حتی دیگران این موضوع را بازگو می نمایند. بنابراین رابطه جنسی در دوره بارداری به ویژه در نیمه دوم آن هیچ مانعی ندارد. چراکه زن حامله مرحله مهم سقط جنین را پشت سر گذاشته است.
البته در برخی از بانوان سه ماهه دوم بارداری همچنان با کاهش میل جنسی و تهوع همراه است. این دسته از بانوان به مراقبت و استراحت بیشتری نیاز داشته و باید مدام آرامش خود را حفظ نمایند. ناگفته نماند که این دوران به انجام آزمایشات مختلف حاملگی همچون نمونه برداری از پرزهای جنین و آمنیوسنتز اختصاص دارد. درنتیجه تا زمان انجام آزمایشات استراحت کنید و از آمیزش جنسی بپرهیزید.
رابطه جنسی در سه ماهه سوم بارداری
احساس خستگی و اضافه وزن در این دوران شایع می باشد. اما زنان بارداری که همچنان از وضعیت بدنی خود راضی هستند قطعا می توانند رابطه جنسی در دوره بارداری را تجربه نمایند. البته برخی از زنان حامله با تغییرات جسمی همچون ترش کردن معده، سوزش سر دل، ورم مچ، دست و پا، کمر درد و … مواجه می شوند که میل جنسی را سرکوب می نمایند. پس در مورد احساس خود با همسر صحبت کرده و هر کاری که مورد تایید احساس تان است بدون وقفه انجام دهید.
آیا رابطه جنسی در دوره بارداری باعث سقط جنین می شود؟
رابطه جنسی در دوره بارداری یکی از نگرانی شایع در این دوران است که هر خانم حامله ای با آن مواجه می شود. زیرا زنان باردار مدام با ترس از دست دادن جنین دست و پنجه نرم می کنند. البته اگر فرد بارداری معمولی دارد و پزشک زنان ممنوعیتی برای او تعیین نکرده است قطعا آمیزش جنسی در دوره اول بارداری برای مادر و جنین هیچ گونه خطری نخواهد داشت. البته مایع آمونیاک اطراف جنین از او محافظت کرده و مخاط دهانه رحم در زمان رابطه جنسی از ورود میکروب جلوگیری می نماید. ناگفته نماند که هنگام آمیزش جنسی، آلت تناسلی همسر به رحم نمی رسد که همین امر محافظت از جنین را تضمین می کند.
خطر سقط جنین در دوره اول بارداری بالا بوده و رابطه جنسی در دوره بارداری نمی تواند دلیل این موضوع باشد. زیرا نصف سقط ها به علت وجود ناهنجاری های کروموزومی هستند. در حالت کلی اکثر زنان حامله در نیمه اول بارداری تمایل چندانی به آمیزش جنسی ندارند و در صورت نبود هیچ منعی می توانند رابطه برقرار کنند. اما عواملی که باعث سقط جنین در سه ماهه اول بارداری می شوند به شرح زیر می باشند.
- وجود اختلالاتی در زاد و ولد همچون آندومتریوز سندرم تخمدان پلی کیستیک
- عادت های غلط همچون مصرف الکل و کشیدن سیگار
- مصرف داروهای خاص
- ناهنجاری های رحم
- مشکلات هورمونی
- بیماری ها و عفونت مادر
پوزیشن رابطه جنسی در دوره بارداری
رابطه جنسی در دوره بارداری به پوزیشن یا مدل نزدیکی مختص به خود نیاز دارد تا هم زن و هم مرد از رابطه نهایت لذت را ببرد. زیرا در نیمه سوم بارداری یا سه ماهه سوم بارداری شکم برآمده و پستان های دردناک مانع برقراری رابطه مفید و لذت بخش می شوند. بنابراین زوجین باید در این دوران برخی از پوزیشن ها را امتحان نمایند که به شرح زیر هستند.
- زن پشت به مرد و به پهلو دراز کشیده و زانوهای خود را به سمت شکم خم نماید. در این حالت دخول عمیق نبوده و شکم بدون حمل فشار روی تخت قرار می گیرد.
- هنگامی که مرد به پشت و روی تخت دراز کشیده، زن می تواند بالای او و روی زانوهای خود قرار گیرد. سپس با باز کردن پاهای خود و به سمت پایین حرکت کرده تا روی مرد قرار گیرد. در این حال میزان و سرعت دخول کنترل شده و زن می تواند از شکم خود مراقبت کند.
- زن روی زمین و به حال چهار دست و پا ایستاده و مرد پشت سر او قرار گیرد. البته نباید دخول زیاد عمیق باشد.
- زن و مرد پهلو به پهلو ایستاده و زن پای خود روی کمر مرد قرار دهد. این پوزیشن از شکم محافظت می کند و دخول عمیق نمی باشد.
علل و فواید برقراری رابطه جنسی در دوره بارداری
اکثر بانوان از رابطه جنسی در دوره بارداری گله دارند و در همین مورد با همسر خود به مشکل بر می خورند. در حالی که آمیزش جنسی در این دوران فواید زیادی برای آنها و همسرشان نیز دارد. پس تا زمانی که متخصص زنان دلیل مشخصی جهت عدم برقراری آمیزش جنسی در حاملگی نکند هیچ گونه خطری مادر و جنین را تهدید نمی نماید.
بنابراین بانوانی که در دوران بارداری ارگاسم را با برقراری رابطه جنسی تجربه می کنند از افزایش جریان خون در قلب و عروق و هورمون های آرام بخش بهره مند می گردند. همین مزیت نیز به جنین منتقل می شود. در نتیجه افزایش جریان خون تا 50% که مجرا، لگن، کلیتوریس و واژن را در بر می گیرد منجر به ایجاد احساس بهتری در بانوان زمان برقراری رابطه جنسی می شود.
انقباضات در لگن زن بیشتر می شود که رابطه جنسی در دوره بارداری و سه ماهه اول را برای مردان لذت بخش می نماید. البته تغییر سایز پستان در بانوان و تحریک روانی زوجین در این دوره را نمی توان نادیده گرفت. همچنین ترشحات واژن در دوران بارداری افزایش می یابد و امکان انتقال عفونت هایی قارچی و باکتریایی به صفر می رسد.
در حالت کلی آمیزش جنسی در طول بارداری به غیر از اواخر آن منجر به ایجاد آرامش روحی و ذهن در بانوان می شود و امکان تامین نیازهای جنسی برای مردان فراهم می گردد. ناگفته نماند که با آمیزش جنسی پروسه کالری سوزی در مردان و زنان آغاز می شود و تناسب اندام آنها را حفظ می نماید.
ارگاسم ناشی از رابطه جنسی در دوره بارداری منجر به آزاد شدن اندورفین شده و مادر و جنین احساس آرامش و خوشبختی می کنند. البته استرس زیاد در این دوران باعث بروز بیماری های ذهنی در جنین همچون اوتیسم یا بیش فعالی می شود. بنابراین آمیزش جنسی در دوران حاملگی در رفع استرس و تعادل روانی مادر موثر می باشد.
نحوه پیشگیری از عوارض احتمالی ناشی از رابطه جنسی در دوره بارداری
متخصص زنان رابطه جنسی در دوره بارداری در ماه آخر را توصیه نمی کند. زیرا هورمون های پروستاگلاندین موجود در مایع منی مردان انقباضات رحمی در زنان باردار را تحریک می نمایند. همین موضوع زایمان زودرس را به دنبال دارد.
همچنین زمانی که پزشک زن باردار را از برقراری آمیزش جنسی منع می نماید علاوه بر ارگاسم و مقاربت نباید تحریک جنسی نیز شود. به ویژه اگر در رابطه جنسی علائمی همچون انقباض لگن، خونریزی و درد وجود داشته باشد. پس در چنین شرایطی جهت پیشگیری از عوارض احتمالی هنگام آمیزش جنسی باید از تحریک جنسی با وسایل جنسی یا دست پرهیز کنید. زیرا چرخه هورمون های جنسی را آغاز می نمایید.
بهترین راه جهت پیشگیری از رابطه جنسی در دوران بارداری و عوارض احتمالی ناشی از آن، صحبت با مرد است. پس موقعیتی که برای زن تحریک کننده و راحت تر است را با مرد در میان بگذارد. همچنین در سه ماه دوم بارداری از دراز کشیدن روی پشت جهت برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.
زنان بارداری که به خشکی واژن مبتلا می شوند باید از روان کننده یا لوبریکانت استفاده نمایند. پس مرد قبل از آمیزش جنسی بهتر است زن را با بغل کردن، ماساژ و بوسیدن تحریک کند تا ترشحات واژن بیشتر شود. رابطه جنسی مقعدی تهدیدی برای جنین به شمار نمی رود، اما اگر رابطه مقعدی به رابطه واژنی ختم شود قطعا انتقال باکتری و عفونت واژینال را به دنبال دارد.
راه های درمان مشکلات ناشی از رابطه جنسی در دوره بارداری
متخصص زنان با مشاهده علائمی جهت عدم برقراری رابطه جنسی در دوره بارداری، مادر حامله را معاینه می کند تا به دلایل آن پی ببرد. البته اگر این علائم قابل رفع بوده و به محض سپری شدن بازه زمانی مشخص زوجین می توانند آمیزش جنسی داشته باشند.
در برخی مواقع نیز برقراری رابطه جنسی به بعد زایمان موکول می گردد و دوره نقاهت نیز 6 هفته طول می کشد. زیرا در این مدت پارگی احتمالی واژن ترمیم می شود، دهانه رحم جمع می شود و خونریزی رحمی پس از زایمان متوقف می گردد. در صورتی که قبل از 6 هفته رابطه جنسی برقرار شود، دستگاه تولید مثل آسیب می بیند و بیماریهای عفونتی واژن را به دنبال دارد.
درمان مشکلات ناشی از رابطه جنسی در دوره بارداری با دارو گیاهی
یکی از راه های درمان مشکلات ناشی از آمیزش جنسی در زمان بارداری همچون تحریک میل جنسی و کاهش انقباضات لگنی، مصرف داروهای گیاهی است. البته قبل از مصرف هر نوع دارو گیاهی بهتر است با متخصص زنان مشورت کنید. زیرا برخی از داروهای گیاهی عوارضی روی جنین دارند. پس جهت رفع مشکلات ناشی از برقراری رابطه جنسی در این دوران از بیدمشک، بابونه، اسطوخودوس و زنجبیل استفاده کنید.
درمان مشکلات ناشی از رابطه جنسی در دوره بارداری با طب سنتی
متخصصان طب سنتی استفاده از روغن های ارگانیک همچون روغن زیتون و حمام آب گرم را برای کاهش انقباضات لگنی توصیه می نمایند. همچنین مصرف خوراکی هایی با مزاج گرم همچون فلفل سبز، پودر زنجبیل، عسل، موز، نارگیل، انبه و خرما در کاهش میل جنسی به ویژه در نیمه اول بارداری تعادل ایجاد می کند.
مزایا رابطه جنسی در دوره بارداری
رابطه جنسی در زمان بارداری با رعایت برخی اصول و در صورت عدم منع از سوی پزشک برای سلامت مادر و جنین مفید می باشد. بنابراین یکی از مزایای آمیزش جنسی در این دوران زایمان راحت است که ارگاسم باعث افزایش انقباض کف لگن می شود. همچنین عضلات را تقویت می نماید. از دیگر مزایای رابطه جنسی در دوران بارداری می توان به موارد زیر اشاره کرد.
- پیشگیری از عوارض بارداری
- کاهش استرس
- افزایش اعتماد به نفس
- کاهش درد
- خواب بهتر
نظرات کاربران